-
1 καβάλλης
καβάλλης, ὁ, ein Gaul, Klepper; Antp. Sid. 2 (IX, 241); Hesych. erkl. ἐργάτης ἵππος; Plut. de aer. al. vit. 3 ὄνῳ τινὶ τῷ τυχόντι καὶ καβάλλῃ χρώμενος.
-
2 καβάλλης
A nag, Lat. caballus, Plu.2.828e;= ἐργάτης ἵππος, Hsch.:—hence [full] καβαλλαρικός, ή, όν, of or for a horse,μύλος Edict.Diocl.15.52
;τάπης 19.22
: [full] καβαλλάτιον, τό,= κυνόγλωσσον, Ps.Dsc. 4.127.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καβάλλης
-
3 καβάλλης
καβάλλης, - ουGrammatical information: m.Meaning: `working-horse, ἐργάτης ἵππος' (Plu., AP, H.).Derivatives: - καβάλλ(ε)ιον n. `id.' (inscr. Callatis, H.), also metaph. = ἡ πρώτη τοῦ τρικλίνου κλίνη διὰ τὸ ἀνάκλιτον H. Further καβαλλάτιον (\< Lat. * caballatium) plant name, = κυνόγλωσσον (Ps.-Dsc.; cf. the plant names in ἱππο-, Strömberg 30); καβαλλάριος (Teukros Astrol.) = Lat. caballārius `groom' (Gloss.), with καβαλλαρικός ( μύλος, τάπης Edict. Diocl.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Anat.Etymology: The PN Καβαλλᾶς (IVth cent., Rev. Arch. 1925, I 259) shows that the word is old in Greek. Like Lat. caballus, Welsh EN Caballos καβάλλης (- ης techical and popular, Chantraine Formation 30f.) is an Asiatic loan (Wanderwort), perh. like Wallach a. o. orig. an ethnic); cf. Turc. käväl adjunct of at `horse', Pers. kaval `second class horse of mixed blood'. Further OCS. Russ. kobýla `mare' and acc. to Nehring (s. u.) Skt. kapala- as adjunt of a camel(?). Connection with the Anat. peoples name Καβαλεῖς ( Καβηλέες Hdt.) is uncertain, as is κάβηλος, κάληβος ἀπεσκολυμμένος τὸ αἰδοῖον H. (cf. on βάκηλος). For Lat. cabō, caballus one has suggested Etruscan origin. - Nehring Sprache 1, 164ff.; also W.-Hofmann s. caballus (with Nachtr. 853) and Vasmer Russ. et. Wb. s. kobýla; also Belardi Doxa 3, 208.Page in Frisk: 1,749-750Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καβάλλης
См. также в других словарях:
άλογο — Λέγεται και ίππος και επιστημονικά ίππος ο ήμερος. Το ά., που είναι πολύ διαδεδομένο, είναι θηλαστικό περιττοδάχτυλο της υπόταξης των ιππομόρφων, της οικογένειας των ιππιδών. Το θηλυκό καλείται φοράδα ή φορβάς. Το σώμα του, με πολύ αρμονικές… … Dictionary of Greek
кобыла — кобылка, также скамья для телесных наказаний арестантов; деталь струнного инструмента; приспособление для снятия сапог; саранча , укр. кобилка грудная кость у птиц; название ряда инструментов , кобила кобыла , ст. слав. кобыла ἵππος, болг. кобила … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
CABALLI Sylvatici — apud Paulum Diaconum Histor. Langobard. l. 4. c. 4. iidem sunt, quos feros vocat Iul. Capitolinus in Gordianis, c. 3. Exstat silva eius memorabilis, quae picta est in domo In qua pictura etiam nunc continentur cervi palmati ducenti mixtis… … Hofmann J. Lexicon universale
Ionic Greek — was a sub dialect of the Attic Ionic dialectal group of Ancient Greek (see Greek dialects).Ionic (or Ionian) dialect appears to have spread originally from the Greek mainland across the Aegean at the time of the Dorian invasions, around the 11th… … Wikipedia
-της — ΝΜΑ παραγωγική κατάληξη πλήθους αρσενικών ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, η οποία έχει προέλθει από ΙΕ κατάληξη σε t (πρβλ. αρχαίο ινδικό pariksi t, ομηρικό περι κτί ται) επεκτεταμένη με φωνήεν ᾱ / η . Η κατάληξη της χρησιμοποιήθηκε για … Dictionary of Greek
